جدیدترین مقالات روانشناسی

انگیزه سندرم پای بی قرار چیست؟
به‌طور تک تک هنوز هیچ انگیزه مشخصی برای سندرم پای بیقرار ذکر نشده میباشد. دانشمندان براین باوراند که بیماری پای بیقرار احتمالا در تاثیر تغییرات و عدم تعادل هورمون دوپامین در مغز تولید میگردد. این تغییرات شیمیایی سبب ساز میشود که مغز پیام‌هایی برای در دست گرفتن جنبش ماهیچه ها ارسال نماید. بیماری پارکینسون نیز با دوپامین مرتبط میباشد. این ممکن میباشد توضیح دهد که چرا بخش اعظمی از اشخاص دچار به پارکینسون، سندروم پای بی قرار نیز دارا‌هستند. بعضی از داروهای شبیه برای معالجه هر دو بیماری دکتر روانشناس به کارگیری میگردد.

ممکن میباشد ارتباطی فی مابین سندروم پای بی قرار و سطح ها ذیل آهن در مغز وجود داشته باشد، حتی هنگامی که تست خون نماد میدهد که سطح آهن شما طبیعی میباشد. این قابلیت و امکان وجود داراست که برخی از مواد مانند کافئین یا این که الکل منجر تحریک یا این که تشدید علائم شوند. بقیه علل بالقوه مشتمل بر داروهایی برای معالجه حساسیت، وضعیت تهوع، افسردگی و جاری پریشی میباشد.

سندرم پای بی قرار اول به یک بیماری موضوع ای مرتبط وجود ندارد. ولی در واقع میتواند شاخه ای از یک اختلال تن درستی دیگر مانند نوروپاتی، دیابت یا این که نارسایی همگی باشد. در‌این‌حالت‌، معالجه بیماری مهم ممکن میباشد اشتباهات این سندروم را حل نماید. بعضا از انگیزه‌هایی که احتمال بروز سندروم پای بی قرار را بالا میبرند دربرگیرنده مورد ها ذیل میباشد:

وراثت
گه گاه خلل سندرم پای بیقرار در خانواده‌ها چشم می‌گردد؛ به‌خصوص در‌حالتی که قبل از ۴۰ سالگی ظواهر گردد. دانشمندان و پژوهشگران با پژوهش کروموزوم‌ها متوجه گردیده‌اند که بر کروموزوم نصیب‌هایی وجود دارااست که احتمالا منجر بروز سندرم پای بیقرار میشود. بیشتراز ۴۰ درصد از اشخاص در گیر به سندرم پای بی قرار پیشینه دار خانوادگی این بیماری میباشند. در واقع، پنج نوع ژن مربوط به سندروم پای بی قرار وجود دارااست.

سندرم پای بی قرار در بارداری
در روزگار بارداری تغییرات هورمونی به‌طور موقت وجود داراست. این تغییرات باعث بروز علائم و نشان‌های سندرم پای بیقرار می شوند. این علائم بیشتر در ۳ ماهه‌ انتها بارداری ظواهر می گردند. با این وجود در اکثر وقت ها مفاد علامت‌های سندرم پای بی قرار در بارداری بعداز وضع حمل مجموع میشوند. سندرم پای بی قرار (RLS) یک خلل خواب شایع میباشد که ممکن میباشد با بارداری مرتبط باشد. دلایل سندرم پای بیقرار در بارداری به خیر شعور نشده میباشد. برخی از فرض ها عبارتند از کمبود ویتامین یا این که مواد معدنی، تغییرات هورمونی، یا این که فشار عصبی. مطالعات نماد داده میباشد که سرایت این سندرم بین زنان آبستن فی مابین ۱۰ تا ۳۴ درصد میباشد. به صورت معمول، بهبودی بی نقص علائم فورا بعد از وضع حمل وجود داراست. با این اکنون، در برخی از بیماران، آن‌ها ممکن میباشد بعداز وضع حمل ادامه دهند.

چه افرادی بیشتر به سندرم پای بیقرار دچار می گردند؟
سندرم پای بیقرار در هر سنی احتمال بروز دارااست؛ حتی‌در روزگار کودکی این احتمال وجود داراست. ولی این عارضه با بالارفتن سن بیشتر می‌گردد. طبق پژوهش ها اجرا‌گردیده این سندرم در زنان شایع‌خیس از مردان میباشد. به‌طور تمام سندرم پای بیقرار یک نقص‌ پزشکی وجود ندارد؛ ولی با این اکنون، بعضی اوقات با حالت پزشکی مرتبط میباشد. این حالت عبارت میباشد از:

نوروپاتی محیطی: نوروپاتی ناشی از جراحت به اعصاب و روان دست و پا میباشد. در بعضا مفاد به جهت بیماری‌های مزمنی همانند دیابت و اعتیاد به الکل بروز می‌نماید.
کمبود آهن: کمبود آهن میتواند بر ساخت‌و‌ساز یا این که بدتر‌شدن سندرم پای بی قرار اثر بگذارد. در شرایطی‌که شخصی سوابق‌یِ خونریزی از معده یا این که روده داراست، زمان‌های قاعدگی شدیدی را میگذراند یا این که به‌طور مکرر خون اهدا می‌نماید، احتمالا سرگرم خلل کمبود آهن میباشد.
نارسایی تمامی: نارسایی همه سبب ساز کمبود آهن نیز می گردد که در اکثر موردها با نادر‌خونی یار و همدم میباشد. این اختلال باعث بدتر‌شدنسندرم پای بی قرار می‌گردد.
ضایعات نخاع: جراحت نخاع با سندرم پای بیقرار مرتبط میباشد.
بیماری پارکینسون: اشخاص در گیر به بیماری پارکینسون از داروهایی به‌اسم آگونیست‌های دوپامینرژیک به کار گیری می‌نمایند. این داروها شخص را در معرض خطر ابتلا به سندرم پای بیقرار قرار می دهد .
معالجه سندرم پای بیقرار چیست؟
در واقع هیچ‌سیرتکامل درمانی برای سندرم پای بیقرار نیست؛ ولی برخی از علائم و آیه ها را می‌قدرت با نحوه‌ها و داروهایی معالجه کرد. گاهی با یافتن انگیزه بروز می‌اقتدار علائم آن را در دست گرفتن کرد. نوروپاتی محیطی، دیابت یا این که نادر خونی (فقر آهن) به عنوان مثال بیماری‌های مربوط به این سندرم میباشد که با در اختیار گرفتن آنها سندرم پای بیقرار نیز در دست گرفتن می گردد.

شایسته ترین دارو برای سندروم پای بیقرار
معالجه بیماری‌هایِ مربوط به سندرم پای بیقرار را می‌اقتدار با مصرف داروهایی معالجه کرد. این داروها عبارتند از:

کامل کننده‌های آهن
داروهای ضدتشنج: داروهای ضد‌تشنج، داروهای خط نخستین برای مبتلایان به سندرم پای بیقرار میباشد. سازمان طعام‌وداروی آمریکا (FDA) گاباپنتین انا کارویل را برای معالجه سندرم RLS با جايگاه شدت میانگین تا شدید پذیرش نموده است. بقیه داروهای ضدتشنج همانند پرگابالین توان کاهش اختلالات حسی و درد عصبی را دارا هستند.
داروهای دوپامینرژیک: این قبیل داروها دوپامین را در مغز شخص در گیر ارتقاء می دهند. با ارتقاء این هورمون علائم سندرم پای بیقرار در شب کاهش می یابد. روپینیرول، پرامی پکسول و روتیگوتین برای مثال داروهایی میباشد که برای معالجه سندرم RLS با سکو شدت میانگین تا شدید آیتم پذیرش FDA میباشد.
مواد افیونی: متادون، کدئین، هیدروکودون یا این که اکسی کدون از مثال داروهایی می باشند که گاهی برای معالجه اشخاص در گیر به سندرم پای بیقرار با علائم شدیدتر تجویز میگردد. این سبک داروها هنگامی تجویز میشوند که شخص از مصرف بقیه داروها فیض نگرفته باشد.
داروهای بنزودیازپین‌: کلونازپام و لورازپام اکثر اوقات برای معالجه اضطراب، اسپاسم عضلانی و بی‌خوابی تجویز میشوند. این داروها به شخص امداد می‌نمایند تا خواب خوب و آهسته‌تری را تجارب نماید.
معالجه علائم خفیف تا میانگین سندرم پای بیقرار
اشخاص در گیر به سندرم خفیف تا میانگین می توانند با تغییر‌و تحول مدل معاش و شغل‌های پایین علائم را کاهش دهند:

از مصرف الکل، نیکوتین و کافئین اجتناب نمایند یا این که آن را کاهش دهند.
اپلیکیشن‌یِ خواب روزمره را تغییر تحول دهند.
به‌طور منظم ورزش نمایند.
ماساژ پاها یا این که گرمابه با آب گرم اعمال دهند.
از پد حرارتی یا این که کیسه یخ به کارگیری نمایند.
روکش‌های منحصربه‌فرد پا که برای اشخاص دچار به سندرم پای بیقرار پیاده سازی گردیده است، به کارگیری نمایند.
تمرینات هوازی و کششیِ پا با شدت میانگین ایفا دهند.

انگیزه سندرم پای بی قرار چیست؟
به‌طور تک تک هنوز هیچ انگیزه مشخصی برای سندرم پای بیقرار ذکر نشده میباشد. دانشمندان براین باوراند که بیماری پای بیقرار احتمالا در تاثیر تغییرات و عدم تعادل هورمون دوپامین در مغز تولید میگردد. این تغییرات شیمیایی سبب ساز میشود که مغز پیام‌هایی برای در دست گرفتن جنبش ماهیچه ها ارسال نماید. بیماری پارکینسون نیز با دوپامین مرتبط میباشد. این ممکن میباشد توضیح دهد که چرا بخش اعظمی از اشخاص دچار به پارکینسون، سندروم پای بی قرار نیز دارا‌هستند. بعضی از داروهای شبیه برای معالجه هر دو بیماری دکتر روانشناس به کارگیری میگردد.

ممکن میباشد ارتباطی فی مابین سندروم پای بی قرار و سطح ها ذیل آهن در مغز وجود داشته باشد، حتی هنگامی که تست خون نماد میدهد که سطح آهن شما طبیعی میباشد. این قابلیت و امکان وجود داراست که برخی از مواد مانند کافئین یا این که الکل منجر تحریک یا این که تشدید علائم شوند. بقیه علل بالقوه مشتمل بر داروهایی برای معالجه حساسیت، وضعیت تهوع، افسردگی و جاری پریشی میباشد.

سندرم پای بی قرار اول به یک بیماری موضوع ای مرتبط وجود ندارد. ولی در واقع میتواند شاخه ای از یک اختلال تن درستی دیگر مانند نوروپاتی، دیابت یا این که نارسایی همگی باشد. در‌این‌حالت‌، معالجه بیماری مهم ممکن میباشد اشتباهات این سندروم را حل نماید. بعضا از انگیزه‌هایی که احتمال بروز سندروم پای بی قرار را بالا میبرند دربرگیرنده مورد ها ذیل میباشد:

وراثت
گه گاه خلل سندرم پای بیقرار در خانواده‌ها چشم می‌گردد؛ به‌خصوص در‌حالتی که قبل از ۴۰ سالگی ظواهر گردد. دانشمندان و پژوهشگران با پژوهش کروموزوم‌ها متوجه گردیده‌اند که بر کروموزوم نصیب‌هایی وجود دارااست که احتمالا منجر بروز سندرم پای بیقرار میشود. بیشتراز ۴۰ درصد از اشخاص در گیر به سندرم پای بی قرار پیشینه دار خانوادگی این بیماری میباشند. در واقع، پنج نوع ژن مربوط به سندروم پای بی قرار وجود دارااست.

سندرم پای بی قرار در بارداری
در روزگار بارداری تغییرات هورمونی به‌طور موقت وجود داراست. این تغییرات باعث بروز علائم و نشان‌های سندرم پای بیقرار می شوند. این علائم بیشتر در ۳ ماهه‌ انتها بارداری ظواهر می گردند. با این وجود در اکثر وقت ها مفاد علامت‌های سندرم پای بی قرار در بارداری بعداز وضع حمل مجموع میشوند. سندرم پای بی قرار (RLS) یک خلل خواب شایع میباشد که ممکن میباشد با بارداری مرتبط باشد. دلایل سندرم پای بیقرار در بارداری به خیر شعور نشده میباشد. برخی از فرض ها عبارتند از کمبود ویتامین یا این که مواد معدنی، تغییرات هورمونی، یا این که فشار عصبی. مطالعات نماد داده میباشد که سرایت این سندرم بین زنان آبستن فی مابین ۱۰ تا ۳۴ درصد میباشد. به صورت معمول، بهبودی بی نقص علائم فورا بعد از وضع حمل وجود داراست. با این اکنون، در برخی از بیماران، آن‌ها ممکن میباشد بعداز وضع حمل ادامه دهند.

چه افرادی بیشتر به سندرم پای بیقرار دچار می گردند؟
سندرم پای بیقرار در هر سنی احتمال بروز دارااست؛ حتی‌در روزگار کودکی این احتمال وجود داراست. ولی این عارضه با بالارفتن سن بیشتر می‌گردد. طبق پژوهش ها اجرا‌گردیده این سندرم در زنان شایع‌خیس از مردان میباشد. به‌طور تمام سندرم پای بیقرار یک نقص‌ پزشکی وجود ندارد؛ ولی با این اکنون، بعضی اوقات با حالت پزشکی مرتبط میباشد. این حالت عبارت میباشد از:

نوروپاتی محیطی: نوروپاتی ناشی از جراحت به اعصاب و روان دست و پا میباشد. در بعضا مفاد به جهت بیماری‌های مزمنی همانند دیابت و اعتیاد به الکل بروز می‌نماید.
کمبود آهن: کمبود آهن میتواند بر ساخت‌و‌ساز یا این که بدتر‌شدن سندرم پای بی قرار اثر بگذارد. در شرایطی‌که شخصی سوابق‌یِ خونریزی از معده یا این که روده داراست، زمان‌های قاعدگی شدیدی را میگذراند یا این که به‌طور مکرر خون اهدا می‌نماید، احتمالا سرگرم خلل کمبود آهن میباشد.
نارسایی تمامی: نارسایی همه سبب ساز کمبود آهن نیز می گردد که در اکثر موردها با نادر‌خونی یار و همدم میباشد. این اختلال باعث بدتر‌شدنسندرم پای بی قرار می‌گردد.
ضایعات نخاع: جراحت نخاع با سندرم پای بیقرار مرتبط میباشد.
بیماری پارکینسون: اشخاص در گیر به بیماری پارکینسون از داروهایی به‌اسم آگونیست‌های دوپامینرژیک به کار گیری می‌نمایند. این داروها شخص را در معرض خطر ابتلا به سندرم پای بیقرار قرار می دهد .
معالجه سندرم پای بیقرار چیست؟
در واقع هیچ‌سیرتکامل درمانی برای سندرم پای بیقرار نیست؛ ولی برخی از علائم و آیه ها را می‌قدرت با نحوه‌ها و داروهایی معالجه کرد. گاهی با یافتن انگیزه بروز می‌اقتدار علائم آن را در دست گرفتن کرد. نوروپاتی محیطی، دیابت یا این که نادر خونی (فقر آهن) به عنوان مثال بیماری‌های مربوط به این سندرم میباشد که با در اختیار گرفتن آنها سندرم پای بیقرار نیز در دست گرفتن می گردد.

شایسته ترین دارو برای سندروم پای بیقرار
معالجه بیماری‌هایِ مربوط به سندرم پای بیقرار را می‌اقتدار با مصرف داروهایی معالجه کرد. این داروها عبارتند از:

کامل کننده‌های آهن
داروهای ضدتشنج: داروهای ضد‌تشنج، داروهای خط نخستین برای مبتلایان به سندرم پای بیقرار میباشد. سازمان طعام‌وداروی آمریکا (FDA) گاباپنتین انا کارویل را برای معالجه سندرم RLS با جايگاه شدت میانگین تا شدید پذیرش نموده است. بقیه داروهای ضدتشنج همانند پرگابالین توان کاهش اختلالات حسی و درد عصبی را دارا هستند.
داروهای دوپامینرژیک: این قبیل داروها دوپامین را در مغز شخص در گیر ارتقاء می دهند. با ارتقاء این هورمون علائم سندرم پای بیقرار در شب کاهش می یابد. روپینیرول، پرامی پکسول و روتیگوتین برای مثال داروهایی میباشد که برای معالجه سندرم RLS با سکو شدت میانگین تا شدید آیتم پذیرش FDA میباشد.
مواد افیونی: متادون، کدئین، هیدروکودون یا این که اکسی کدون از مثال داروهایی می باشند که گاهی برای معالجه اشخاص در گیر به سندرم پای بیقرار با علائم شدیدتر تجویز میگردد. این سبک داروها هنگامی تجویز میشوند که شخص از مصرف بقیه داروها فیض نگرفته باشد.
داروهای بنزودیازپین‌: کلونازپام و لورازپام اکثر اوقات برای معالجه اضطراب، اسپاسم عضلانی و بی‌خوابی تجویز میشوند. این داروها به شخص امداد می‌نمایند تا خواب خوب و آهسته‌تری را تجارب نماید.
معالجه علائم خفیف تا میانگین سندرم پای بیقرار
اشخاص در گیر به سندرم خفیف تا میانگین می توانند با تغییر‌و تحول مدل معاش و شغل‌های پایین علائم را کاهش دهند:

از مصرف الکل، نیکوتین و کافئین اجتناب نمایند یا این که آن را کاهش دهند.
اپلیکیشن‌یِ خواب روزمره را تغییر تحول دهند.
به‌طور منظم ورزش نمایند.
ماساژ پاها یا این که گرمابه با آب گرم اعمال دهند.
از پد حرارتی یا این که کیسه یخ به کارگیری نمایند.
روکش‌های منحصربه‌فرد پا که برای اشخاص دچار به سندرم پای بیقرار پیاده سازی گردیده است، به کارگیری نمایند.
تمرینات هوازی و کششیِ پا با شدت میانگین ایفا دهند.